โลกของเด็ก

“.........

บุตรของเธอ  ไม่ใช่บุตรของเธอ

เขาเหล่านั้น  เป็นบุตรและธิดาแห่งชีวิต

เขามาหาเธอ  แต่ไม่ได้มาจากเธอ

และแม้ว่า เขาอยู่กับเธอ  แต่ก็ไม่ใช่สมบัติของเธอ

เธออาจให้ความรักแก่เขา  แต่ไม่อาจให้ความนึกคิดได้

เพราะว่าเขาก็มีความคิดของตนเอง

เธออาจนะให้ที่อยู่อาศัยแก่ร่างกายของเขาได้  แต่มิใช่แก่วิญญานของเขา

เพราะว่า  วิญานของเขานั้น  อยู่ในบ้านของพรุ่งนี้

ซึ่งเธอไม่อาจไปเยี่ยนเยียนได้  แม้ในความฝัน …..”

(จาก The  House  of  Tomorrow  ของ คาร์ลิล  ยิบราล – ระวี ภาวิไล  แปล)

            ความสัมพันธ์ของแบบแผนการเลี้ยงดูเด็ก  และพฤติกรรมในวัยผู้ใหญ่

  (Dorothy  Law  Nolte  1982)

 อีคิว  (Emotional  Quotient) คืออะไร?

             อีคิว  หรือความฉลาดทางอารมณ์  หมายถึง    ความสามารถในการรับรู้อารมณ์และความรู้สึกของตนเอง  และความรู้สึกของผู้อื่น    มีสติในการควบคุมอารมณ์ตนเอง  รู้จักรอคอย  และมีความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น    สามารถจัดการกับอารมณ์ไม่สบายใจต่าง  ๆ  ได้  และมีชีวิตอยู่ด้วยความหวัง  (พระอาจารย์  มิตซูโอะ  คเวสโก  วัดสุนันทาวนาราม  กาญจนบุรี)

 ไอคิว  (Intelligence Quotient)  คืออะไร?

        ไอคิว  หรือความฉลาดทางสติปัญญา  ทางสมอง  ความสามารถในการเรียนรู้จดจำและนำมาใช้ปฏิบัติจนประสบความสำเร็จในการเรียน   การดำเนินชีวิตและการประกอบอาชีพ

             ความฉลาดทางอารมณ์หรือ  อีคิว  สามารถเริ่มพัฒนาตั้งแต่เด็กยังอยู่ในครรภ์  แต่ผู้คนส่วนใหญ่หรือพ่อแม่   มักสนใจจะให้เด็กพัฒนาทางสมองหรืออยากให้ลูกมีสติ ปัญญาดี   เรียนหนังสือเก่ง  เมื่อเติบใหญ่จะได้ประสบความสำเร็จทางการอาชีพ  ในทางระบบการศึกษาปัจจุบันก็เช่นกัน  มุ่งเน้นจะให้เด็กประสบความสำเร็จในการเรียนการอาชีพ   มากกว่าจะส่งเสริมหรือเน้นด้านคุณธรรมจริยธรรม  เนื่องจากการแข่งขันพัฒนาด้านเทคโนโลยี่จากทั่วโลกเป็นแรงจูงใจให้  มุ่งพัฒนาความเก่งของคนเพื่อนำไปสู่การพัฒนาเศรษฐกิจ  และการเมืองจนมองข้ามปัญหาสังคมที่มาพร้อมกับความเจริญของประเทศ   อันเนื่องมาจากประชาชนไม่สามารถปรับตัวได้ทันท่วงทีกับความเปลี่ยน แปลงของสิ่งแวดล้อม  และเทคโนโลยี่ที่ก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว 

            อย่างไรก็ตาม  ปัญหาความล้มเหลวทางเศรษฐกิจและการเมือง  นำไปสู่ปัญหาทางสังคมชุมชนและครอบครัว   ความแตกแยกขัดแย้งที่ซับซ้อน  ที่รอการพัฒนาและบำบัดเยียวยา  โดยเฉพาะในเด็ก  ๆ  เยาวชนคนรุ่นใหม่  ซึ่งจะเป็นอนาคตของประเทศไทยต่อไป   สิ่งที่เรา “ผู้ใหญ่” จะต้องทำก็คือ  ถามความต้องการจากก้นบึงหัวใจของเด็ก ๆ  ว่า

  ลูก  ๆ  ต้องการอะไรจากผู้ใหญ่   จากพ่อแม่ของเขา?

        ตลอดระยะเวลาของการเจริญเติบโต  เด็ก  ๆ  จะคุ้นเคยกับการจะต้องทำทุกอย่าง  หรือทำตามความต้องการของผู้ใหญ่  เพราะผู้ใหญ่/พ่อแม่คือ  “เจ้าของชีวิต”  ของเขา  หรือเพราะเด็กยังเล็กบอบบางเกินกว่าจะช่วยเหลือและดูแลตัวเองให้รอดปลอดภัยได้

เด็ก  ๆ  ต้องการการเรียนรู้และการฝึกสอนจากผู้ใหญ่  ด้วยความรัก ความเข้าใจ ให้อภัยในความผิดพลาด  และด้วยความเคารพในเกียรติและศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์คนหนึ่ง  เพื่อให้เขาสามารถช่วยเหลลือดูแลตัวเองต่อไปได้  ด้วยความภาคภูมิในตัวเอง

            ผู้ใหญ่ทุกคนต้องเดินผ่านถนนสายนี้   ถนนบนโลกของเด็ก  ๆ  แต่เมื่อเราเติบโตจากเด็กเป็นผู้ใหญ่   “เรา”  มักจะหลงลืมความเป็นเด็ก  ๆ  ไป  ลืมความต้องการ  ลืมความนึกคิดของเด็ก  ๆ  โลกสีชมพูกับความเยาวัย  กลายเป็นความยุ่งยากสร้างความรำคาญใจให้ผู้ใหญ่   เด็ก  ๆ  มากมายถูกปฏิเสธ  ถูกผลักไส  ถูกจำกัดให้อยู่แต่ในโลกที่ผู้ใหญ่สร้าง    จนมากมายเติบโตเป็นผู้ใหญ่  ทั้ง  ๆ  ที่หัวใจของเขายังติดอยู่กับความเยาวัยในอดีต  ความสับสนขัดแย้งระหว่างสิ่งที่เด็ก  ๆ  ต้องการ  กับสิ่งที่ผู้ใหญ่หยิบยื่นให้อาจกลายเป็นแผลร้ายที่เกาะกินหัวใจของเด็กไปนานเท่านาน  และปัญหาในสังคมไทยคงจะลดลงมากกว่านี้  หากจะมี  พ่อแม่หรือผู้ใหญ่  ฟังบ้างว่า  เด็ก  ๆ  ต้องการอะไรจากผู้ใหญ่บ้าง?